بایدها و نبایدها در جلوگیری از افزایش بی حجابی / چرا آثار سوء و خطر امر به معروف و نهی از منکر تهاجمی بیش از بی‌حجابی است؟
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۳۱۲۸
هرچند امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک واجب شرعی در جامعه اسلامی ضروری است و در این دوران به عنوان یک ضرورت باید مورد توجه قرار گیرد، باید در نظر داشت انجام این واجب شرعی به صورت تهاجمی، بیش از آنکه تاثیر مثبتی داشته باشد، می‌تواند آنچنان نقش مخربی بر جای بگذارد که خطرش حتی از بدحجابی نیز بیشتر باشد؛ به ویژه اگر وحدت جامعه اسلامی را به مخاطره بیندازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش «تابناک»، پس از حوادث سال ۱۴۰۱، مساله دغدغه مندان، دیگر عنوان «بدحجابی» نبود، بلکه مساله «بی‌حجابی» بود که بر خلاف بدحجابی، کمتر تفسیرپذیر است. در این میان، گسترش بی‌حجابی که سوای منع شرعی، خلاف قانون نیز محسوب می‌شود، با حساسیت‌هایی به ویژه در میان قشرهای مذهبی همراه شد و این مذهبیون به طور خاص هم علنی و هم با مراجعه به مسئولین ارشد خواستار مدیریت این اوضاع شدند. این وضعیت با گرم‌تر شدن هوا، به تنش‌هایی نیز انجامیده که اگر سطح این تنش‌ها فزونی یابد نیز جای تعجبی ندارد.
در مواجهه با این وضعیت، مجموعه حاکمیت در رویکردی معقولانه از رویکردهایی چون گشت ارشاد در قبال بی‌حجاب عبور کرده و محور اقداماتش را معطوف به طراحی رویه‌هایی کرده که کمترین تنش و سوءاستفاده دشمن را در پی داشته باشد. در این چارچوب هرچند اقداماتی، چون پلمب اماکنی که بی‌حجاب‌ها در آن رفت و آمد می‌کنند، نظیر پاساژها، نقد‌هایی در پی داشته، اما به نظر می‌آید، رویکرد عمده، اقدامات فرهنگی و کوشش مسالمت آمیز برای متقاعد کردن زنان به رعایت حداقل حجاب است که قاعدتاً تاثیرات پایدارتری نسبت به اقدامات قهری خواهد داشت.
در این میان، آنچه در مواردی تنش آفرین بوده، رویکرد تهاجمی در قبال فریضه امر به معروف و نهی از منکر است. تقریباً هرکس در نظام آموزشی ایران تحصیلات ابتدایی را نیز گذرانده باشد، با داستان امر به معروف و نهی از منکر امام حسن (ع) و امام حسین (ع) آشناست؛ آنجایی که کوشیدند به شیوه صحیح وضو بگیرند تا پیرمرد متوجه اشتباهش شود و وضویش را تصحیح کند. هدف ایشان عدم رنجش پیرمرد در قبال این امر به معروف بود. این شاید یکی از نمونه‌های مشهوری است که به خوبی آداب امر به معروف و نهی از منکر را یادآور می‌شود.
بر اساس آنچه فقها نیز بر آن اتفاق نظر دارند، چهار شرط اصلی امر به معروف و نهی از منکر، عبارتند از: علم و آگاهی، احتمال تأثیر، اصرار بر گناه و نبودن ضرر و مفسده. برخی فقها، عدالت را نیز به عنوان شرط پنجم بیان کرده‌اند. با تکیه بر روایت اکثریت فقها، اگر هریک از چهار شرط محقق نشده باشد، نباید امر به معروف و نهی از منکر را انجام داد. یعنی اگر آمر به معروف و ناهی منکر بداند این امر به معروف و نهی از منکر تاثیری در تغییر رویه شخصی ندارد، اساساً نباید تذکری بدهد و یا اگر احساس کند ایجاد مفسده می‌کند، باید از تذکر پرهیز کند. ورای این‌ها اساساً امر معروف و نهی از منکر نباید حالت تهاجمی داشته باشد که اگر احتمال تاثیر وجود داشته باشد نیز از بین می‌رود و عامل به منکر در عملش جری می‌شود.
در کنار این باید مراقب بود جامعه مذهبی به چشم دشمن گروهی که مقید به ظواهر مذهبی نیستند و خوشمان بیاید یا نیاید، شمارشان کم نیست، قرار نگیرد و همان گونه که رهبر معظم انقلاب تاکید کردند: «دشمن با اتّحاد ملّت ایران مخالف است؛ با یکپارچگی شما مخالف است؛ با یکدست بودن ملّت مخالف است. دشمن مایل است که مردم به خاطر عقاید و سلایق مختلف با هم بجنگند، با هم دعوا کنند.» در واقع شاید بتوان گفت مفسده‌ای بزرگ‌تر از تفرقه وجود ندارد.
«وایم اللّه لولا مخافة الفرقة بین المسلمین... لکنّا علی غیر ما کنّا لهم علیه؛ اگر ترس تفرقه میان مردم نبود با هیات حاکمه غیر طور دیگر برخورد می‌کردم.» این بیان علی بن ابی طالب (ع) پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) و درباره علت پذیرش خلافت بود. در واقع وحدت مسلمین در درجه‌ای از اهمیت برخوردار است که جانشین برحق رسول الله از این حق قانونی و شرعی می‌گذارد تا یکپارچگی جامعه اسلامی حفظ شود و امر به معروف و نهی از منکر تهاجمی دقیقاً می‌تواند مفسده تفرقه را در پی داشته باشد. علاوه بر این مفسده دیگر، وارد آمدن ثلمه به چهره مومنین و حزب اللهی هاست؛ بنابراین، حزب اللهی‌ها باید در صف اول مقابله با هرگونه رویکرد‌های تهاجمی در قبال امر معروف و نهی از منکر باشند تا اصل کلام و عمل حق به محاق نرود.
در همین چارچوب، دستگاه‌های مسئول در این حوزه، برای مقابله با هرگونه برخورد افراطی و تهاجمی و خودسرانه که می‌تواند تنش عمومی نیز در پی داشته باشد، باید با اعلان رسمی و قانونی به آحاد مردم برای عدم دخالت و تذکر و برخورد رودررو و مستقیم با افراد بی حجاب در ملأعام و معابر و مراکز عمومی، فضای عمومی را مدیریت کنند. همچنان که بی‌حجابی، امر شرعی است، شراب خواری در ملأعام نیز امری شرعی است، اما مردم راساً با شراب‌خوار برخورد نمی‌کنند و نهاد‌های مسئول انتظامی و قضایی با شراب‌خوار برخورد می‌کنند؛ بنابراین در امر بی‌حجابی برای حفظ ثبات و جلوگیری از هرج و مرج، پرهیز از انجام امر به معروف و نهی از منکر توسط افراد غیر مامور و غیر مسئول در ملأعام و معابر و مراکز یک اقدام ضروری است.
در آخر نباید فراموش کرد زنان بی‌حجاب از دیگر کرات نیامده‌اند و اعضای خانواده خود ما هستند؛ بنابراین امر به معروف و نهی از منکر را نه از خیابان، بلکه از جمع‌های خانوادگی باید شروع کرد. آمرین به معروف و ناهیان منکر مردمی و مومنینی که احساس تکلیف می‌کنند، همت خود را صرف امر به معروف و نهی از منکر در غیرمنظر عمومی کنند و در خانواده و بستگان خود و محافل و میهمانی‌های خانوادگی آن هم در صورت احتمال تاثیرگذاری اقدام کنند. این گام مهمی است و انتظار می‌رود مومنین تا زمانی که موفق به حفظ و اعمال حجاب در بین اعضای خانواده خود نشده‌اند، از امر به معروف ونهی از منکر در مورد حجاب دیگران بپرهیزند.
موفقیت و تاثیرگذاری در بین اعضای خانواده و فامیل خود محکی است برای سنجش احتمال و میزان تاثیرگذاری امر به معروف و نهی از منکر برای دیگر عرصه‌ها؛ یعنی وقتی نهی از منکر روی دختر، خواهر، همسر، اعضای فامیل، دوست و همکار اثر نمی‌کند، آن شخص دغدغه‌مند باید بداند که به طریق اولا بر افراد دورتر هم اثر ندارد؛ بنابراین، تکلیف امر به معروف و نهی از منکر بر دیگران، متوجه مومنی است که نزدیکان و بستگانش حتی بدحجاب هم نباشند و اگر بوده‌اند، خلقیات همراه با نرمش او، آنها را به حجاب کامل سوق داده باشد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: فطریه عماد افروغ تالاب میقان عباسعلی براتی پور عباسعلی سلیمانی امر به معروف و نهی از منکر حجاب بی حجاب فطریه عماد افروغ تالاب میقان عباسعلی براتی پور عباسعلی سلیمانی امر به معروف و نهی از منکر پی داشته بی حجابی بی حجاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۳۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دشمن چگونه سعی در عرفی‌سازی بی‌حجابی در جامعه دارد؟
«شعارشان زن، زندگی، آزادی بود، اما عمل و هدف‌شان زن، زندگی، عریانی را نشان داد» این جمله‌ای است که فاطمه رحمانی، مشاور زنان و خانواده فرماندار تهران در بخشی از گفت‌وگوی خود با جام‌جم در توصیف نقشه دشمنان علیه حجاب زنان ایران می‌گوید.
با نگاهی به سیر تاریخی ایران مشخص می‌شود، بعد از انقلاب اسلامی با رویکرد تازه‌ای که با بهره گیری از آیات قرآن و احکام اسلامی به زن شد و مقام معظم رهبری نیز از آن به‌عنوان الگوی سوم زن مسلمان یاد می‌کنند، «مسأله حجاب زنان» و به موازات آن، حضور فعال در عرصه‌های مختلف جامعه و حذف نگاه ابزاری به آنها، تبدیل به خاری در چشم دشمنان شده که بار‌ها با استفاده از روش‌های مختلف مثل شخصی نشان دادن این موضوع و استفاده از تعابیر مختلفی، چون حجاب اجباری، سعی در مقابله با آن با هدف ضربه به نظام جمهوری اسلامی و تحقق اغراض خود کرده‌اند. در گفتگو با مشاور زنان و خانواده فرماندار تهران به بررسی این موضوع پرداخته‌ایم.
علت اهمیت حجاب در کشور چیست؟
مسأله حجاب یک تاریخچه عمیق و با سابقه به بلندای تمدن ایران در کشورمان دارد. حتی در کشورهای اروپایی و آمریکایی که ۱۰۰ سال پیش پوشش زن‌ها، به شکل اکنون نبود و به مرور با اجرای سیاست‌های منفعت‌طلبانه و هوس‌بازانه، تبدیل به وضع فعلی شد، بعد از انقلاب صنعتی، استفاده ابزاری و جنسی از زنان باعث تغییر و تحولاتی در پوشش زنان غرب شد و سپس تلاش کردند این سبک از پوشش زنان خود را به زنان کشورهای دیگر همچون کشورهای اسلامی تحمیل‌کنند. زمان رضاشاه تا حد زیادی این سیاست‌ها محقق شد، اما بعد از انقلاب، با رویکرد و نگاه عمیق دینی و اسلامی امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری، الگوی جدیدی در مقابل فرهنگ غربی نسبت به زن شکل گرفت که در این نگاه، زن در عین حفظ لطافت و ظرافت زنانه خود و گرم نگهداشتن کانون خانواده و فرزندآوری، با رعایت حجاب و عفاف، هم پوشش و هم عفت رفتاری و کلامی در عرصه‌های مختلف اجتماعی حضور داشته‌باشد. بیش از نیمی از جامعه، را زنان تشکیل می‌دهند و شاهدیم زنان با داشتن پوشش اسلامی در همه عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی، دانشگاهی و ... حضور دارند و در برخی عرصه‌ها در حوزه زنان متخصص به خودکفایی رسیده‌ایم.
چرا دشمنان از دیرباز به‌ویژه در سال‌های اخیر بر مسأله بی‌حجابی زنان تأکید دارند؟
زن فطرتا موجودی انسان‌ساز، تمدن‌ساز و منشأ عطوفت و برکات الهی است. زن می‌تواند ستون یک زندگی، خانواده و جامعه باشد. آنها در تربیت انسان‌های بزرگ و نابغه، نقش مستقیم دارند. بسیاری از افراد شایسته و برجسته تربیت‌یافته زنانی هستند که خود آراسته به خلقیات حسنه و پایبندی‌های اخلاقی بوده‌اند. این امر پذیرفته شده‌ای است که زن، مأموریت و مسئولیت تربیت انسانها را به‌عهده داشته و سرشار از عاطفه، محبت، هدایتگری و تمدن‌سازی است، اما فرهنگ ۱۰۰ساله غرب تلاش می‌کند این ودیعه الهی را از او بگیرد و او را به انسانی بی‌مسئولیت و غیرمقدس تبدیل سازد. نقش اصلی قدرت نرم بسیار بالاست.
مسلما وقتی زن با این خصوصیات در نظام خلقت در مسیر درست و پیشرفت یک جامعه باشد، سبب سعادت جامعه می‌شود. منشأ اثر بودن زن اگر باور و پذیرفته شود در هر سمت و سویی که برود، اثر خود را می‌گذارد و باعث سعادت یا شقاوت جامعه می‌شود. رهبر معظم انقلاب در سخنان خود فرموده‌اند دشمنان از پیشرفت زنان ما عصبانی‌اند، زیرا زنان ما بعد از انقلاب با حفظ حجاب و نگهداشتن حریم خانواده و در عرصه‌های گوناگون اجتماعی و حکمرانی، حضور فعال داشتند که این موضوع برای دشمنان، غیر‌قابل تحمل است؛ لذا می‌کوشند به زن ایرانی القا کنند که زن با حجاب فعلی، امکان تعالی و رشد ندارد و زمانی می‌تواند به اوج قله موفقیت و رضایت برسد که عریان‌تر باشد. دشمنان خوب می‌دانند اگر بخواهند کشور را از مسیر توسعه و پیشرفت بازدارند، بهترین روش، انحراف زنان از مسیر درست الهی و فطری و تقدس‌زدا‌یی و هویت‌زدایی از زن مسلمان است.
دشمن چگونه سعی در عرفی‌سازی بی‌حجابی در جامعه دارد؟
تکرار حضور مداوم و روزمره بی‌حجاب‌ها در جامعه و جنبه روانی این‌مساله که اگر هرروز دیده شود، عادی می‌شود، یکی از روش‌های دشمن برای تحقق عرفی‌سازی بی‌حجابی است. القای شبهات در بین جوانان و عدم پاسخگویی درست به آنها، زمینه را برای باورسازی دروغین فراهم می‌کند. یکی از مواردی که مطرح می‌کنند این است که چرا عدم پوشش و حجاب در کشورهای اسلامی عادی است، اما در ایران نسبت به این موضوع سختگیری می‌شود؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت: جمهوری اسلامی بعد از انقلاب؛ تغییر و تحولاتی در تدوین قانون اساسی بر پایه شرع و دین پایه‌ریزی کرد؛ لذا قوانینی که وضع می‌کند نیز بر پایه شرع است. این‌طور نیست که ما از کشورهای دیگر الگوبرداری کنیم بلکه کشورهای دیگر هستند که باید مواضع خود را نسبت به حرام‌های شرعی اصلاح کنند چرا که این کشور‌ها پوسته اسلامی دارند، اما خلاف اسلام عمل می‌کنند.
آنها شراب‌فروشی هم دارند، آیا ما باید از آنها پیروی کنیم؟ انقلاب اسلامی کاری کرد که احکام شرع و دین خدا را در جامعه اجرا سازد لذا آنچه کشورهای به ظاهر اسلامی انجام می‌دهند، عجیب و غریب است، نه رعایت مسائل شرعی و دینی در ایران! شعار زن، زندگی، آزادی در واقع شعار اصلی حکومت اسلامی است، اما بستگی به این دارد که آزادی را چگونه تعریف و تعبیر می‌کنیم. دشمنان ما آزادی را عریانی و برهنگی تعریف می‌کنند. متأسفانه در جریان اغتشاشات نیز به صورت جنگ ترکیبی و کاملا هدفمند و سازماندهی شده، در داخل و خارج از کشور دشمنی را به حد اعلای خود نسبت به زن ایرانی که مظهر قداست، حیات‌بخشی و تمدن‌سازی است، نشان دادند؛ لذا این شعار آن‌طور که ادعا می‌کردند زن، زندگی آزادی نبود بلکه زن، زندگی، عریانی بود. دشمنان درحالی این شعار را می‌دادند که حالا شش ماه است در فلسطین زنان را از بین می‌برند! این وقایع نشان می‌دهد که این شعار‌های توخالی و دروغ، وسیله‌ای برای فریب زنان کشور ما است. زنان ما باید مراقب باشند که سرباز پیاده‌نظام دشمن نباشند. اطاعت از قوانین کشور، لازم الاجراست. قطعا مردم نسبت به بی‌حرمتی به شأن زن و عادی‌سازی بی‌حجابی در کشور، واکنش نشان خواهند داد. امیدواریم با اقداماتی که فراجا اکنون با طرح نور در پیش گرفته است، اتفاقات خوبی رقم بخورد.
منبع: جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
جاده کندوان یک طرفه شد